Гульнявое засмучэнне можа быць дыягнаставана ў тым выпадку, калі мадэль паводзінаў адрозніваецца дастатковай ступенню цяжкасці, каб пацягнуць за сабой значныя парушэнні ў асабістай, сямейнай, сацыяльнай, адукацыйнай, прафесійнай і іншых важных функцыянальных абласцях, пры гэтым звычайна такое засмучэнне відавочным чынам назіраецца на працягу не менш чым 12 месяцаў.
Што такое Міжнародная класіфікацыя хвароб?
Міжнародная класіфікацыя хвароб (МКБ) служыць асновай для выяўлення тэндэнцый і статыстыкі ў галіне аховы здароўя на глабальным узроўні, а таксама ўяўляе сабой міжнародны стандарт для рэгістрацыі хвароб і парушэнняў здароўя. Яна выкарыстоўваецца практыкуючымі лекарамі ва ўсім свеце для дыягностыкі парушэнняў здароўя, а таксама даследчыкамі для класіфікацыі парушэнняў здароўя.
Уключэнне таго ці іншага засмучэнні ў МКБ - фактар, які краіны прымаюць пад увагу пры планаванні стратэгій у галіне грамадскай аховы здароўя і пры удасканаленьні тэндэнцый, якія тычацца расстройстваў.
СААЗ апублікавала адзінаццатае выданне Міжнароднай класіфікацыі хвароб (МКБ-11) у сярэдзіне 2018 г.
Чаму гульнявое засмучэнне будзе ўключана ў МКБ-11?
Рашэнне пра ўключэнне гульнявога засмучэнні ў МКБ-11 грунтуецца на аглядзе наяўных фактычных дадзеных і адлюстроўвае адзінае меркаванне экспертаў, якія прадстаўляюць розныя навуковыя дысцыпліны і геаграфічныя рэгіёны і якія ўдзельнічалі ў працэсе тэхнічных кансультацый, якія былі арганізаваны СААЗ у рамках падрыхтоўкі МКБ-11.
Уключэнне гульнявога засмучэння ў склад у МКБ-11 адбываецца пасля таго, як у многіх краінах свету былі распрацаваны праграмы лячэння для людзей з парушэннямі здароўя, ідэнтычнымі тым, якія характэрныя для гульнявога засмучэнні, і будзе спрыяць таму, каб работнікі аховы здароўя надавалі больш увагі рызыцы развіцця гэтага засмучэнні, а такім чынам, і адпаведным мерам яго прафілактыкі і лячэння.
Ці варта ўсім людзям, якія гуляюць у кампутарныя гульні, асцерагацца развіцця ў іх гульнявога засмучэння?
Даследаванні сведчаць аб тым, што гульнявое засмучэнне закранае толькі невялікую частку людзей, якія граюць у лічбавыя або відэагульні. Аднак людзям, практыкуючым гульні, варта з пільнасцю ставіцца да таго, колькі часу яны праводзяць за гульнёй, асабліва калі гэты занятак прыводзіць да выцяснення іншых паўсядзённых відаў дзейнасці, а таксама да любых змен у псіхічным або псіхалагічным здароўе і сацыяльным функцыянаванні, якія могуць быць аднесены на рахунак мадэляў гульнявых паводзін.
Інфармацыйны матэрыял з сайта Сусветнай арганізацыі аховы здароўя за верасень 2018 года
